Co się ostatnio działo w świecie Conana?

Dobry dobry, tu Czarodziejka!

Pozwólcie, że nic nie powiem o mojej nieobecności, a tylko za nią przeproszę. Przepraszam.

Na początek opowiem wam, co wydarzyło się, a co wciąż się dzieje w świecie Conana. Będą to przeróżne informacje, zebrane w jeden post, jednak postaram się je przedstawić zwięźle i prosto.

Pierwszą z ważniejszych rzeczy jest 21 film Conana. Oglądać go można było już od 16 października 2017r. Podejrzewam, że wszyscy zainteresowani tym, już dawno o tym wiedzą, mimo to wspominam o nim.
Tytuł brzmi ,,Szkarłatny list miłosny” i opowiada o tajemnicy związanej z grą karuta. Z założenia miała to być komedia miłosna, jednak nie zabrakło tu wybuchów, morderstw i dedukcji.

Wraz z jednym filmem, pojawiają się informacje o kolejnym, dlatego też pozwólcie, że przejdę do filmu 22. Ostrzegam, że w mogą pojawić się tutaj drobne spojlery związane z pojawieniem się postaci nieznanych nam z polskiego tłumaczenia mangi oraz anime. Aby przypadkiem ktoś czegoś nie zobaczył, chowam to:

Przejdźmy teraz do tematu, o którym ostatnio było dosyć głośno, a mianowicie choroby Gosho Ayoamy.
Całkiem możliwe, że za mało szukałam, ale nie udało mi się dowiedzieć, co mu się konkretnie stało. Wiadomo tylko, że jest to na tyle poważne, że wstrzymał prace nad Detektywem Conanem na nieokreślony czas.
Nie jest jednak aż tak źle – wynika to z wiadomości, jaką po sobie pozostawił:

Tak też pozostaje nam tylko życzyć mu szybkiego powrotu do zdrowia.

Jak już przeczytaliście w wiadomości od Gosho Ayoamy – pojawił się 1000 rozdział Conana! (Prócz tego okazało się, że wydano już ponad 200 milionów egzemplarzy Detektywa Conana.)
Oczywiście, nie obyło się to bez świętowania, w końcu 1000 to okrągła liczba. Nie dość, że pierwsze dwie strony były pokolorowane, to na dodatek doczekaliśmy się ponownego spotkania Shinichiego z Ran. Sądzę, że nikt nie będzie zawiedziony akcją rozgrywającą się na szkarłatnej szkolnej wycieczce.
Początkowo był zamysł, aby akcja rozdziału 1000 rozgrywała się w Singapurze, o czym Gosho Ayoama wspominał w wywiadzie z 2016 roku (dla zainteresowanych: tłumaczenie znajduje się na tutaj, na MS), jednakże ostatecznie przeniesiono ją do Osaki.
A oto jak wyglądała kolorowa strona 1000 rozdziału:

(Te uczucie, gdy po skończeniu lewej strony zorientujesz się, że napisy należało tłumaczyć i wstawiać od prawej, by wszystko miało sens…)

Teraz przejdę to tematu, który zaskoczył mnie kilka miesięcy temu. Gra miejska Conana. Powiedziałam ,,gra miejska”, lecz tak naprawdę nazywa się to Real Escape Game. Jak się okazuje, zabawa ta trwa już od 2013 roku.

Uczestnicy spotykają się z historiami znanymi z Conana, np. 20 czy 22 film – ale i również z nowymi tajemnicami, które sami muszą rozwiązać.

Tegoroczna gra nosi nazwę: ,,Detektyw Conan: Ucieczka – Preludium Zero”. Ma być to wstęp do historii opowiedzianej w 22 filmie.

Opowiadałam kiedyś o hotelu, stworzonym na podobiznę domu Shinichiego, pełnego również jego pomników. Całkiem niedawno dowiedziałam się o istnieniu miasta Conana, choć… istnieje ono od dawna, a ja sama znałam je.
To miejsce, w którym urodził się Gosho Ayoama. Obecnie jest pełne pomników bohaterów Detektywa Conana oraz jeździ po nim pociąg (bardziej tramwaj) ochrzczony imieniem Conana, więc nie dziwota, że miasto nazywa się jego.

Dodatkowo, 29 marca zostaną otworzone kawiarnie Conana, choć działać będą przez określony czas – do 7 maja. Podobna rzecz wydarzyła się w zeszłym roku i cieszyła się sporym powodzeniem. Jednym ze sprzedawanych tam posiłków ma być ,,Curry APTX-4869”! Jednakże nikt nie powinien odmłodzić się o 10 lat po zjedzeniu tego : )

A teraz ostatnia nowina, przez którą mam wrażenie, że za wiele nowin nie mam dla was. Ale mimo tego, wymieniłam już wszystko, co najważniejsze i najciekawsze. Choć od początku nie miałam zamiaru się rozpisywać, więc nie powinnam narzekać.

Niczego tu nie zdradzam, ale coś mi jednak mówi, żeby ukryć to. Może ktoś nie chce tej niespodzianki.

To by było na tyle. Postaram się odezwać w najbliższym czasie, lecz nie wiem, kiedy to nastąpi. Ten post pisałam kilka tygodni, tak też jak widzicie – ,,mam tempo”.

Do zobaczenia!